Talið er að 8 – 10 % gróðurhúsalofttegunda eigi rætur sínar að rekja til textílframleiðslu auk þess sem ýmis önnur vandamál fylgja henni, bæði umhverfisleg og félagsleg. Konur eru áberandi á báðum enda virðiskeðjunnar, bæði við framleiðslu og neyslu textíls. Samkvæmt rannsókn sem Umhverfisstofnun lét gera sjá konur í 80% tilfella um textílinnkaup á heimilum, að mestu eða öllu leyti. Í viðtali við Kristínu Eddu Óskarsdóttur, meistaranema í félagslegri sálfræði og umhverfisfræði, sem unnið hefur úr rannsókni kemur fram að konur voru líklegri til að kaupa textíl í fljótfærni og kaup þeirra stjórnuðust oftar af tilfinningum. Hún bendir á að karlar séu nægjusamari þegar kemur að fatakaupum og líklegri til þess að kaupa einungis það sem þá vantar. Á móti kemur að konur eru duglegri að laga saumsprettur og göt á fötum og fara með föt í fatagáma.
Hvað geta kynin lært af hvort öðru í textílmálum?
Segja má að kynin geti lært af hvort öðru í textílmálum. Konur geta tekið karlmenn sér til fyrirmyndar og keypt minna og verið nægjusamari. Karlmenn geta tekið konur sér til fyrirmyndar og verið enn duglegri að fara með textíl í fatagáma, keypt meira notað, gert meira við og fengið lánuð föt í auknum mæli. Það er því bæði mikilvægt jafnréttismál og umhverfismál að bæði kynin taki ábyrgð á umsýslu með textíl og að halda neikvæðum umhverfis og félagslegum áhrifum í lágmarki.